เคตรื่องวัดควาเร็วลม
เครื่องวัดความเร็วลมเป็นอุปกรณ์สำหรับวัดความเร็วของลมในบรรยากาศ, ในอุโมงค์ลม และระบบการไหลของก๊าซอื่น ๆ ส่วนใหญ่ใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการตรวจวัดความเร็วลมคือ เครื่องวัดความเร็วลมแบบถ้วย เป็นจานหมุนที่ขับเคลื่อนเครื่องกำเนิดไฟฟ้า เอาต์พุตของเครื่องกำเนิดไฟฟ้าทำหน้าที่เป็นเครื่องมือวัดไฟฟ้าที่ปรับเทียบความเร็วลม ช่วงการวัดของเครื่องวัดความเร็วลมประเภทนี้อยู่ที่ประมาณ 5 ถึง 100 นอต ใบพัดอาจใช้เพื่อขับเคลื่อนเครื่องกำเนิดไฟฟ้าเช่นเดียวกับใบพัดของเครื่องวัดความเร็วลมอื่นๆยังมีเครื่องวัดความเร็วลมอีกประเภทหนึ่งที่งานโดยการนับรอบการหมุนของใบพัด และแปลงเป็นค่าความเร็วลม อุปกรณ์นี้เหมาะอย่างยิ่งสำหรับการวัดค่าความเร็วลมต่ำ
อากาศจะทำให้วัตถุที่ร้อนเย็นตัวลง (อัตราการระบายความร้อนถูกกำหนดโดยความเร็วของการไหลเวียนของอากาศ เป็นหลักการพื้นฐานของเครื่องวัดความเร็วลมร้อนแบบหัวลมร้อน โดยลวดความร้อนไฟฟ้าถูกวางไว้ในอากาศ เมื่อการไหลของอากาศเพิ่มขึ้น ขดลวดจะเย็นลง
เครื่องวัดความเร็วลมแบบหัวลมร้อนชนิดที่ใช้กันทั่วไป เป็นแบบอุณหภูมิคงที่ และให้กำลังไฟฟ้าเพิ่มขึ้นเพื่อรักษาอุณหภูมิของขดลวดไฟฟ้าคงที่ กำลังไฟฟ้าที่ถูกส่งไปยังขดลาดความร้อนเป็นตัววัดความเร็วลม
อุปกรณ์นี้มีประโยชน์สำหรับวัดความเร็วลมต่ำประมาณ 8 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
การไหลอากาศที่กระทบกับปลายเปิดของท่อ ที่ปลายอีกด้านหนึ่งปิดจะสร้างความกดดันภายในท่อ ความแตกต่างของความดันระหว่างภายใน (เรียกว่า Pilot tube) และอากาศรอบๆ สามารถวัดและแปลงเป็นความเร็วลม Pitot tube ใช้ในการวัดการไหลของของเหลวได้ด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการศึกษาของกลศาสตร์ของไหล เครื่องวัดความเร็วลมประเภทนี้มีประโยชน์มากที่สุดในพื้นที่อากาศรุ่นแรง เช่นในอุโมงค์ลม และบนเครื่องบิน ด้วยการปรับเปลี่ยนมันสามารถใช้ในการวัดการไหลของอากาศเหนือเสียง (Supersonic air flow)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น